Als je me vandaag hebt ontmoet, kun je me meenemen voor een typische minibus rijdende Berkeley-moeder. en ik ben. Maar ik ben ook vol met verhalen. en droom. Laat me beginnen met een van elk van tien jaar geleden.
De eerste date met mijn toekomstige man, Alec, was lang. Vier uur in wisselden we persoonlijke reisverhalen uit, zoals ruilkaarten over milkshakes. Alec was naar Kenia en mij naar Turkije geweest; Hij was naar Honduras en mij naar Thailand geweest; Hij was naar Australië en mij geweest naar Tsjechië. We waren allebei naar delen van West -Europa geweest. We legden onbewust de basis voor onze eigen grote reis samen.
Een jaar na onze eerste date kocht ik een grote kaart. Alec en ik omcirkelde plaatsen erop die we wilden gaan. Diezelfde kaart hangt boven het huiswerkbureau van mijn oudste zoon en sommige markeringen zijn nog steeds zichtbaar. Zodra de cirkels begonnen met het verdoezelen van de landen met te veel hoogtepunten om in een jaar te bekijken, heb ik een plan gemaakt. Ik nam de leiding en bracht onze droomreis naar een beheersbaar zes maanden rond de wereld vliegticket met acht grote tussenstops plus treinen, bussen, boten en auto’s om ons de rest van de weg te krijgen.
Achteraf gezien kan ik er geen andere manier aan bedenken, maar de reisplanning ging vooraf aan elke vermelding van een bruiloft. En toen waren we verloofd, dus besloten om van de avontuurlijke trip een huwelijksreis te maken, waardoor een handdrukovereenkomst werd gesloten om ook elk jaar van ons huwelijk het land te verlaten.
Ter voorbereiding hebben we de meeste van onze waardevolle spullen verkocht en de rest in twee opslagpods gestoken. Ik ging met een formeel verlof, maar was niet van plan terug te keren naar mijn werk. We hebben ons appartement de dag na onze bruiloft verlaten toen we van de taart gepolijst.
Vakantie Heather is de beste versie van mij. Om vele redenen, zodra ik het vliegtuig benaderde, controleer ik mijn controlerende aard en ga er gewoon mee. Ik heb zoveel prachtige dingen geleerd op reizen. En de meesten van hen gingen over mezelf.
Ik wilde geen enkel detail van onze epische monstermoon vergeten. Nadat de reis begon, nam ik elk restaurant, hostel en activiteit op, samen met al onze uitgaven in een papieren notitieboekje.
Samen hadden we zoveel grote en kleine avonturen. We hebben geleerd hoe we vanaf het begin uit één portemonnee kunnen leven; Dat was een grote verschuiving in ons denken dat ons sindsdien goed heeft gediend. Evenzo hebben we geleerd hoe chagrijnig ik krijg na een dag wandelen zonder voldoende snacks.
We begonnen onze reis in het Verenigd Koninkrijk. Alec en ik verkenden musea, pubs en kastelen toen we niet op bezoek waren met lieve vrienden. Een van mijn favoriete plekken in Londen is het Transit Museum waar ik over oude bussen en treinen klom en stukjes trivia heb geleerd die ik graag deel.
Om onze dollars te strekken voor zover ze zouden gaan, verbleven we de meeste nachten in jeugdherstel; Om het meer “huwelijksreis” te maken, liepen we ons om de zoveel tijd in mooiere hotels en restaurants. Ik heb de regel verzonnen dat we ergens met een mooie douche moesten blijven voor elke lange vlucht. Graag gedaan, wereld.
We vlogen naar Duitsland als een lanceerpunt voor andere delen van Midden- en Oost -Europa. We ontdekten de perfecte drinkchocolade in Tsjechië; sprong van een brug naar een rivier die hand in Slovenië vasthield; zwom in een Boedapest badcomplex zo mooi dat het kon passeren voor een kathedraal; ontdekte een gemeenschappelijke liefde voor bordspellen; en at meer dan een dozijn keer pizza. We wisten het toen niet, maar we hebben ons belangrijkste souvenir in Kroatië opgepikt, een groep kleine cellen die ons hebben geleerd dat de feiten van het leven universeel zijn, ongewijzigd door geografie. Ik had moeten vermoeden dat er iets was uitgeschakeld toen Alec voor het eerst in Scrabble won.
Mijn echtgenoot neemt nog steeds zijn fietstochten regen of zonneschijn, maar ik wacht liever op optimale omstandigheden. In Slovenië leenden we een paar fietsen en brachten een uur door met fietsen in de stromende regen langs een snelweg met mij in een geblazen poncho die als een zeil pikte. We keerden terug naar ons hostel voor smakelijke Goulash en een buikdansende show voordat we onze nachttrein naar München vingen op weg naar Afrika. Ik hou van zo’n dag; Het is zo’n potluck van willekeurige ervaringen.
Aangekomen in Kaapstad was een aanzienlijke schok: we waren van zomer naar winter, stad naar stad en Europa naar Afrika gevlogen.
Na een paar dagen in de grote stad hebben we deelgenomen aan een 10-daagse safari-tour om ons door Namibië, Botswana en Zimbabwe te brengen. De jonge leiders zorgden voor een grote vrachtwagen, maaltijden, tenten en slaapmatten voor elf van ons. In ruil daarvoor deden we gerechten en andere vreemde klusjes. Tijdens deze dagen begon ik me vreemd vreselijk te voelen.
Onze safari -vrachtwagen reed op grindwegen zonder andere auto’s voor uren in welke richting dan ook. De steden die we passeerden hadden het geluk een stoffig blikje pens in de schappen te hebben, zeker geen zwangerschapstest zoals ik hoopte te vinden. Tegen de tijd dat ik de lef opriep om onze jonge gidsen te vragen waar ik er een zou kunnen vinden, waren we een dag weg van een echte stad met apotheken en artsen.
De dag dat we de positieve roze lijnen op de zwangerschapstest zagen “” en een lokale arts bezocht om te controleren “” We zagen een wilde zebra op de ROAD en een kudde wilde flamingo’s. Eenzame zebra’s zijn zeer zeldzaam, dus we beschouwden het als een goed voorteken.
Onze uitcheck van het Etosha National Park was perfect: we werden wakker voor een glorieuze zonsopgang voor onze eerste van twee gamedrives; We zagen zoveel vogels, giraffen, leeuwen, zebra’s langs onze route naar de lunchplek; Na het eten liepen we naar het nabijgelegen waterpand en zagen letterlijk zestig (60) olifanten met baby’s die spatten en drinken. Het was uitstekend en moeilijk om te vertrekken. We sliepen in tenten naar het gebrul van leeuwen, te uitgeput om te zien of ze in de buurt waren.
In ander nieuws, nadat we mijn zwangerschap aan het personeel hadden bekendgemaakt, werden we summier onze safari -reis afgezet en afgezet bij een wimpy hamburger -joint om voor onszelf te zorgen. Als ik door een geïnfecteerde mug zou worden gebeten of de malaria -geneeskunde zou nemen, zou het erg slecht zijn voor de foetus. Alec en ik stemden ermee in om de tour te verlaten en te vlakken. Als team werken we het prima. Meer goede praktijk voor het echte leven!
Andere Afrikaanse hoogtepunten zijn verblijf in een luxe resort als een geschenk van mijn beste vriend; Wandelend door de Drakensberg (Dragon Mountains) om van ongeveer duizend jaar geleden schilderlocaties te grotten; slapen in een privé -rondeval zonder badkamerdeur; en Alec eten antilopen groot en klein van Impala en Springbok tot Kudu en Oryx. Ongetwijfeld is onze aandringen dat onze kinderen een “nee bedankbeet” nemen van wat we ook voorbereiden, ontstaat met deze Wild Game -smaaktests.
Toen de tijd kwam om verder te gaan van Afrika naar Azië, hebben we zorgvuldig het enige bewijsmateriaal ingepakt dat we hadden van onze kleine verstekeling, het echografie van een dokter in Johannesburg.
De reis eindigde niet, maar het nam een onverwacht pad.
Lessen geleerd van mijn monstermoon?
Niemand heeft medelijden met het feit dat je een huwelijksreis van drie maanden neemt
Het is belangrijk om elke dag een uur voor jezelf te krijgen, zelfs als je met je favoriete persoon ter wereld bent
Een gezin grootbrengen is een ander soort episch avontuur
Warme chocolademelk is altijd een goed idee, krijg de goede dingen
Je inbox zal nooit leeg zijn en er bestaat niet zoiets als een perfecte tijd
Het is bijna altijd beter om een baan te behouden totdat je een nieuwe hebt
We hebben elkaar beloofd dat we het land elk jaar van ons huwelijk zouden verlaten. Drie kinderen later en we amorteren nog steeds onze huwelijksreis met slechts een paar deposito’s in die bank. Ik hoop dat we op een dag weer op het goede spoor komen.
[Foto’s door Heather en Alec Flett en een paar willekeurige passers door]